Deze blog is geschreven door Anne de Brouwer
Het kan beter. Het moet beter. Dat wist de manager van mijn eerste opdracht bij House of Performance ook. Een team met professionals, passie en een belangrijke maatschappelijke opdracht. Iedereen wil. En toch lukte het niet. Nog niet? Nooit niet? En vooral: waarom dan niet?
Teamleden uit het team liepen weg. Haakten af. Verloren vertrouwen. In elkaar, in de organisatie. De balans in het team raakte zoek. De een ging links, de ander naar rechts. Dossiers kwamen op achterstand en onder elke steen kroop inmiddels een spook vandaan.
Samen met mijn collega Lianne Swenne deed ik een analyse voor dit team. We doken in de ontstaansgeschiedenis. We spraken alle teamleden over wat volgens hen het probleem was. Daar zat veel wijsheid. En een rode draad. Na het luisteren, observeren en confronteren kwamen we met een analyse met de belangrijkste verbeterkansen. En een plan om het tij te keren. Dat zat ‘m in structuur en gedrag. Myra Hendriks en ik gingen samen met het team aan de slag. Aan de ene kant brachten we structuur aan, zoals een heldere inhoudelijke opdracht en richting van het team vaststellen, overleggen opnieuw inrichten en verheldering van de onderlinge rolverdeling. Anderzijds gingen we aan de slag met het gedrag en de betrokkenheid van de leidinggevenden.
Een team is een voorbeeld van een systeem. Een belangrijke les is dat patronen in een systeem zichzelf in stand houden. Dat is hun “taak”. Mocht je er zelf in eentje vastzitten: het is dus niet gek dat het niet makkelijk verandert. Er is een externe impuls nodig om patronen te doorbreken. En daarnaast is erkenning belangrijk, zeker in een systeem waar veel narigheid gebeurd is. Erkenning voor wat er was. Voor de huidige staat. Met die erkenning ontstaat ruimte. ‘Het’ mag er zijn. Wegdrukken hoeft niet meer. En vanuit die ruimte kunnen we aan de slag.
En dat hebben we, naast het bieden van structuur, de afgelopen maanden gedaan. Bloot leggen, bespreekbaar maken, reflecteren en samen leren hoe het anders kan. Met vallen en opstaan, soms een stap terug en of met een kleine omweg. En ik leerde: dit is moeilijk. Want die patronen willen echt in stand blijven. En: dit gaat niet vanzelf en ook niet snel. Het is makkelijker om te blijven doen wat je deed. Maar elke kleine stap was er een in de goede richting. We hebben het team een mooie basis meegegeven voor de toekomst. En nu is het aan hen.
Wat een bijzondere eerste opdracht voor House of Performance. Ik kijk uit naar het vervolg!
Neem contact met me op voor vragen of vrijblijvend te sparren.
Anne de Brouwer
[email protected]
